woensdag 27 november 2013

Vind maar eens een geit in Costa Rica. Bericht no. 16

Terwijl ik dit typ op een wireless toetsenbordje op de Ipad zitten voor mij 4 studenten te zwoegen op hun examen PPP (Photochemistry, physics and biology) , het vak dat ik de laatste 4 maanden heb gegeven, met onderwerpen als photosynthese, OLEDs, zonnecellen, fluorescentie etc. Deze 2 serene uurtjes heb ik wat tijd om te reflecteren: Het gebouw is wat verlopen, de middelen zijn beperkt, maar de studenten zijn slim en toegewijd. Eén student vond het vak zo leuk dat hij me heeft gevraagd of ik zijn afstudeeronderzoek op dit vakgebied wil begeleiden. Hopelijk is daar geen extra administratie voor nodig want de UCR kauwt nu nog steeds op de vorige administratie, namelijk dat van mijn contract, dat nog steeds niet rond blijkt te zijn. De teller staat dus nu al op een maand of 11 onbetaald werk, maar mijn bonus is dat ik nu materiaal voor 2 mastervakken in elkaar heb gedraaid, die ik met kleine aanpassingen en updates op elk moment weer kan gebruiken.

Verder kan ik in de lange zomervakantie (ja ja, hier begint nu de zomer) nog wat extra werk doen op de Country Day high school - de school van de jongens) wat vooral ook weer meer een leuke extra ervaring is dan een bron van inkomsten.

Overigens, mocht je nu pas in mijn verhaal vallen: dit is de kerstrondzendbrief, over ons wel en wee, die ik gewoon wat voortijdig rondzend. Aangezien, net als in Europa, hier de winkels al helemaal vol liggen met kerst meuk, ben ik echter geen moment te vroeg.

Zo langzamerhand mogen we ons hier een beetje gaan rekenen tot de flink ingeburgerde expats. We voelen ons thuis; de jongens glunderen al anderhalf jaar onafgebroken en hadden alletwee een uitmuntend rapport,  we spreken inmiddels allemaal Spaans  (Mette natuurlijk 10x vloeiender dan ik, maar dat mag ook wel worden verwacht: alpha, ambassadeur, de voertaal in minstens de helft van haar werk). Ik focus me meer op de jingles van het lokale indie radiostation, en ken inmiddels alle surfdude- en ticoslang uitdrukkingen De schare vrienden via school is inmiddels groot genoeg dat kindertransport naar feestjes en speelafspraken goed gedeeld kunnen worden onder ouders. Met diezelfde los/vast groep van schoolouders en vrienden zijn we twee weken geleden nog een weekend naar een hotel aan het strand in Jaco gegaan (Pacifische kust); officieel voor het Guy Fawkes feest van de Britse gemeenschap, maar vooral een mooi excuus voor de kinderen om samen te ravotten in het zwembad, tuin, strand en golven.en voor de ouders om daar af en toe in mee te doen (rounders=slagbalcricket op het strand) en af en toe juist even niet, en een boekje te lezen Frederik had zijn eerste surflessen(ik zet de links naar de bewijzen hiervan wel op mijn blog),.
Grote voordeel van de verregaande inburgering is bovendien dat je je over steeds minder dingen gaat opwinden, de schouders worden wat losser en worden gemakkelijker opgehaald in situaties waar voorheen vooral de tanden knarsten. En als je je erop instelt dat pas bij de 2e of 3e keer moeite doen iets geregeld is, dan is iedere keer dat iets sneller gaat dan toch een mooi cadeautje. Wat blijft natuurlijk is de 'suunige' Hollander, die zich wel iedere keer weer verbaasd hoe somige dingen toch in hemelsnaam 3x zo duur kunnen zijn, zelfs al het lokaal geproduceerd is. Maar goed, de luchtbrug met levering van benodigde waren zal de komende maanden weer optimaal functioneren .

Want met het einde vann het regenseizoen komt ook de start van het toeristen seizoen; ook voor GoesTravel met aanstaande bezoeken (als alles meezit) van familie (2x) en vrienden (3x), dus de bezetting van onze gastenkamer gaat naar bijna 100%.
Hoe ik trouwens weet dat het regenseizoen voorbij is:
Omdat de asfaltverbanddoos weer uit de kast is gehaald. In één keer verschijnen er overal weer mooie pleisters op plekken waar je eerst, of je leven riskeerde met een uitwijkmanouvre, of de schokdempers, banden en velgen versneld verouderde. Ook als er eens een weg geheel opnieuw geasfalteerd word, dan veschijnen binnen een maand alsnog pleisters omdat er toch nog weer even een gat uitgesneden moest worden om nog wat losse eindjes onder de grond aan elkaar te knopen. En dan maar hopen dat die pleisters het langer dan een regenseizoen houden, maar mijn eigen ervaring is dat pleisters onder de douche altijd makkelijker loslaten ;)

Ik zie al aan het inzakken van de frequentie van mijn posts op http://correocabra.blogspot.com/ dat ik verder niks moet beloven met betrekking tot volgende berichten. Maar mijn berichten vinden wel hun weg naar buiten. Ik ben nl. redelijk actief op Facebook waar met enige regelmaat wat foto's verschijnen die berichten over ons leven op een wat visuelere manier voor de luilakken die geen zin hebben om die hele lappen tekst van mij in de mail te lezen (dit kan ik hier rustig zeggen, want die luilakken lezen dit toch niet)


We hebben besloten dit jaar hier te overwinteren, dus we wensen jullie alvast goede feestdagen toe.

Riding the waves Mae



And the movie: