Terwijl ik dit typ op een wireless toetsenbordje op de Ipad
zitten voor mij 4 studenten te zwoegen op hun examen PPP
(Photochemistry, physics and biology) , het vak dat ik de laatste 4
maanden heb gegeven, met onderwerpen als photosynthese, OLEDs,
zonnecellen, fluorescentie etc. Deze 2 serene uurtjes heb ik wat tijd
om te reflecteren: Het gebouw is wat verlopen, de middelen zijn
beperkt, maar de studenten zijn slim en toegewijd. Eén student vond het
vak zo leuk dat hij me heeft gevraagd of ik zijn afstudeeronderzoek op
dit vakgebied wil begeleiden. Hopelijk is daar geen extra administratie
voor nodig want de UCR kauwt nu nog steeds op de vorige administratie,
namelijk dat van mijn contract, dat nog steeds niet rond blijkt te
zijn. De teller staat dus nu al op een maand of 11 onbetaald werk, maar
mijn bonus is dat ik nu materiaal voor 2 mastervakken in elkaar heb
gedraaid, die ik met kleine aanpassingen en updates op elk moment weer
kan gebruiken.
Verder kan ik in de lange zomervakantie (ja ja, hier begint nu de
zomer) nog wat extra werk doen op de Country Day high school -
de school van de jongens) wat vooral ook weer meer een leuke extra
ervaring is dan een bron van inkomsten.
Overigens, mocht je nu pas in mijn verhaal vallen: dit is de
kerstrondzendbrief, over ons wel en wee, die ik gewoon wat voortijdig
rondzend. Aangezien, net als in Europa, hier de winkels al helemaal vol
liggen met kerst meuk, ben ik echter geen moment te vroeg.
Zo langzamerhand mogen we ons hier een beetje gaan rekenen tot de flink
ingeburgerde expats. We voelen ons thuis; de jongens glunderen al
anderhalf jaar onafgebroken en hadden alletwee een uitmuntend rapport,
we spreken inmiddels allemaal Spaans (Mette natuurlijk 10x vloeiender
dan ik, maar dat mag ook wel worden verwacht: alpha, ambassadeur, de
voertaal in minstens de helft van haar werk). Ik focus me meer op de
jingles van het lokale indie radiostation, en ken inmiddels
alle surfdude- en ticoslang uitdrukkingen De schare vrienden
via school is inmiddels groot genoeg dat kindertransport naar feestjes
en speelafspraken goed gedeeld kunnen worden onder ouders. Met
diezelfde los/vast groep van schoolouders en vrienden zijn we twee
weken geleden nog een weekend naar een hotel aan het strand in Jaco
gegaan (Pacifische kust); officieel voor het Guy Fawkes feest van de
Britse gemeenschap, maar vooral een mooi excuus voor de kinderen om
samen te ravotten in het zwembad, tuin, strand en golven.en voor de
ouders om daar af en toe in mee te doen (rounders=slagbalcricket op het
strand) en af en toe juist even niet, en een boekje te lezen Frederik
had zijn eerste surflessen(ik zet de links naar de bewijzen hiervan wel
op mijn blog),.
Grote voordeel van de verregaande inburgering is bovendien dat je je
over steeds minder dingen gaat opwinden, de schouders worden wat losser
en worden gemakkelijker opgehaald in situaties waar voorheen vooral de
tanden knarsten. En als je je erop instelt dat pas bij de 2e of 3e keer
moeite doen iets geregeld is, dan is iedere keer dat iets sneller gaat
dan toch een mooi cadeautje. Wat blijft natuurlijk is de 'suunige'
Hollander, die zich wel iedere keer weer verbaasd hoe somige dingen
toch in hemelsnaam 3x zo duur kunnen zijn, zelfs al het lokaal
geproduceerd is. Maar goed, de luchtbrug met levering van benodigde
waren zal de komende maanden weer optimaal functioneren .
Want met het einde vann het regenseizoen komt ook de start van het
toeristen seizoen; ook voor GoesTravel met aanstaande bezoeken
(als alles meezit) van familie (2x) en vrienden (3x), dus de bezetting
van onze gastenkamer gaat naar bijna 100%.
Hoe ik trouwens weet dat het regenseizoen voorbij is:
Omdat de asfaltverbanddoos weer uit de kast
is gehaald. In één keer verschijnen er overal weer mooie pleisters op
plekken waar je eerst, of je leven riskeerde met een uitwijkmanouvre,
of de schokdempers, banden en velgen versneld verouderde.
Ook
als er eens een weg geheel opnieuw geasfalteerd word, dan veschijnen
binnen een maand alsnog pleisters omdat er toch nog weer even een gat
uitgesneden moest worden om nog wat losse eindjes onder de grond aan
elkaar te knopen. En dan maar hopen dat die pleisters het langer dan
een regenseizoen houden, maar mijn eigen ervaring is dat pleisters
onder de douche altijd makkelijker loslaten ;)
Ik zie al aan het inzakken van de frequentie van mijn posts op
http://correocabra.blogspot.com/ dat ik verder niks moet beloven met
betrekking tot volgende berichten. Maar mijn berichten vinden wel hun
weg naar buiten. Ik ben nl. redelijk actief op Facebook waar met enige
regelmaat wat foto's verschijnen die berichten over ons leven op een
wat visuelere manier voor de luilakken die geen zin hebben om die hele
lappen tekst van mij in de mail te lezen (dit kan ik hier rustig
zeggen, want die luilakken lezen dit toch niet)
We hebben besloten dit jaar hier te overwinteren, dus we wensen jullie
alvast goede feestdagen toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten